Chciałbym Państwu zaproponować naukę medytacji

                                                                oraz wspólne medytowanie.

 

                  Niezależnie od strony świata, na przestrzeni wszystkich wieków, świadomie lub nieświadomie ludzie medytowali. Powody były tak różne jak różne są sytuacje życiowe. Gorliwe modlitwy osobiste lub grupowe z prośbą  do Boga o przetrwanie, zdrowie czy dobry urodzaj,  poprzez medytacje dyskursywne,  pomagające rozwiązać osobiste problemy po głębokie kontemplacje mające na celu wyciszenie umysłu i  przybliżenie się Bogu. Celem każdej z tych różnych form medytacji jest osiagnięcie pewnego  stanu ducha, który powoduje że czujemy sie wysłuchani, zrozumiani, chronieni, wyciszeni a to sumuje sie w uczucie bycia szczęśliwszym i nie tylko  w czasie trwania medytacji ale takze po jej skończeniu, na codzień.

               Zetknąlem się już  z około 140 różnymi formami  medytacji z całego świata, jest ich napewno wiele więcej. Kilkanaście z nich wypróbowałem osobiście i postaram sie niektóre tutaj dla Państwa opisać i zachęcić do ich praktyki.

 

              1.Modlitwa Jezusowa jest modlitwą kontemplacyjną, której istotą jest wielbienie Boga poprzez bycie przed Bogiem, adoracje Boga i bezinteresowne oddanie siebie Bogu. Modlitwa Jezusowa sięga swymi początkami Ojców Pustyni w IV w. Jest to modlitwa polegająca na powtarzaniu w rytm oddechu Imienia Jezus lub zdania, które zawiera Imię Jezus. W szerszym rozumieniu Modlitwa Jezusowa to także modlitwa trwania w obecności Bożej w milczeniu bez słów. W trwaniu w tej milczącej obecności i uważności może pomóc skupienie na oddechu. Modlitwa Jezusowa bywa także nazywana modlitwą serca, medytacją chrześcijańską, medytacją głębi... Można ją także nazwać medytacją niedyskursywną, czyli bez treści w odróżnieniu od medytacji dyskursywnej, w której coś rozważamy. Modlitwę w rytm oddechu polecają zarówno „Filokalia", „Obłok Niewiedzy", „Opowieści Pielgrzyma" jak i św. Ignacy z Loyoli założyciel jezuitów, twórca Ćwiczeń Duchownych. Wielu chrześcijan szuka tego rodzaju medytacji w religiach azjatyckich, nie wiedząc, że istnieje on także w chrześcijaństwie.